Nieuwsbrief Februari 2021

Sarnelli Nieuwsbrief februari 2021

Fijne Valentijnsdag!

De lange, ellendige koudegolf behoort tot het verleden, hoewel de weerman ons vertelt dat er weer een ronde koud weer op komst is, en dat zal worden gevolgd door regen. Dat zouden onze “Mango regens” zijn, die de bloesems op mangobomen water geven. Vorig jaar hebben we die regens niet gehad, en de mango-oogst was een beetje schaars. Iedereen die naar Thailand komt, zal nooit mango’s, kokosmelk en plakkerige rijst(sticky rice) vergeten.

Sticky rijst, mango en kokosmelk heeeeerlijk

Dat gezegd hebbende, met het ergste van het koude seizoen achter de rug, gaan we dankzij enkele gulle vrienden op Hawaï kuikens en eendjes kopen. De rijstoogst in 2019 was echt slecht en daarom hadden we  geen koren om de kippen en eenden te voeren. Dus liet ik de jongens onze kippen- en eenden hokken repareren die boven het water in onze visvijvers staan, en vervolgens wordt het gevogelte gekocht en grootgebracht. Van het subsidiegeld zou er ook wat geld over moeten blijven voor voer voor hen.

Twee van de vele kippenhokken die opgeknapt gaan worden.

Jaren geleden hebben we drie zussen opgenomen die wees waren. Het waren nichtjes van onze overleden Fr. Peter Leng, die een goede vriend van me was. De moeder stierf bij een motorongeluk en de vader stierf een paar jaar later aan kanker. Vorig jaar belde de middelste zus Pawm Bam om hulp te vragen. Zij woont met haar man en twee jonge dochters in Pattaya en bij haar werd borstkanker vastgesteld. Ze vroeg me of ik haar terug wilde nemen voor behandeling in het kankercentrum in Udon, een stadje 50 kilometer ten zuiden van hier. En of wij haar meisjes op de katholieke school in Viengkhuk zouden plaatsen. We stemden meteen in om te helpen, en nu ondergaat ze een behandeling en de dochters zitten op een katholieke school.

Enkele jaren geleden smeekte een dame in het dorp me om haar huis te kopen, zodat ze een ander huis kon bouwen en in de velden kon gaan wonen. Ik wilde het eigenlijk niet, maar ging uiteindelijk akkoord. De arbeiders noemden het huis “Charlene Three”. Charlene One is ons grote pension en Charlene Two is een huis met een slaapzaalachtig interieur voor jonge mensen die komen logeren en bij onze kinderen zijn. Charlene Richard was een heilig meisje uit Lafayette, Louisiana, USA. Gulle katholieken uit de omgeving van Lafayette hebben gedoneerd om Charlene One te bouwen, en sturen nog steeds een maandelijkse donatie voor onderhoud. Charlene Three bleek een uitkomst te zijn. We gebruiken het voor zieke mensen, met aids, tbc en kanker om geholpen en verzorgd te worden.

Linkse foto het Charlene House 2 en rechts Charlene House 3

Charlene House 1,  verscholen achter de bomen en struiken.

Dankzij Covid zijn onze wekelijkse Outreach-bezoeken naar de armen en zieken beperkt. In ons gebied zijn er eigenlijk geen gevallen van Covid geweest. Echter de mensen nemen geen risico. Er is een mondkapjesvoorschrift en reizen van dorp naar dorp is soms verboden.

Onze nieuwe priester, pater James, een pas gewijde Thaise redemptorist, is nu voor zes maanden bij ons en is een bol van energie. De kinderen zijn blij dat ze een jonge kerel hebben, aangezien ze sinds Fr. Ole, Kate en Brian zijn vertrokken met deze oude man zijn opgescheept. Broeder Keng is er nog steeds, godzijdank. Hij heeft veel taken overgenomen en is echt bekwaam en verantwoordelijk. We hopen en bidden dat het met iedereen goed gaat, en vooral veilig is voor Covid.

God zegene u.

Father Mike