NIEUWSBRIEF SARNELLI JANUARI 2021
Tijdens de Nieuwjaarsmis baden we allemaal samen met de kinderen dat het Nieuwe Jaar van de Os beter zou zijn dan het oude Jaar van de Rat. Maar de dreiging van Covid sloot scholen langs de Mekong-rivier gedurende minstens een week, en grote bijeenkomsten van mensen waren verboden. Toen, op 7 januari, kreeg Sarnelli House een vreselijke klap. Een van onze jongens, Choke, kwam om het leven bij een motorongeluk. Hij was op een huwelijksfeest geweest en nam een 15-jarig meisje mee naar huis. Plotseling moest zijn motorfiets uitwijken om een vrachtwagencombinatie te ontwijken die een U-bocht maakte en daardoor de hele wegruimte in beslag nam. Choke ging van de weg af en raakte een elektrische paal. Hij brak zijn nek en was op slag dood. Het arme meisje brak haar beide armen en één been. Het andere been was in een zeer slechte staat zodat de artsen een paar dagen moesten wachten om erachter te komen of het gebroken was. Het meisje had ook een hersenbloeding. Op dit moment lijkt het erop dat ze het zal redden, maar het herstel zal lang en erg pijnlijk zijn. De motorfiets vloog in direct brand na de crash en mensen die in een nabijgelegen veld werkten, renden naar voren om ze allebei uit het vuur te halen. We hadden 3 nachten van waken en een H.Mis in de Joseph en Mary Hall, en op zondag 10 januari hadden we de begrafenis mis en crematie. Veel vrienden van Choke kwamen en vroegen of zij het lichaam van de hal naar de crematieplaats mochten dragen.
Choke de altijd vrolijke jongen hier in het zwembad en een etentje buitenshuis.
Choke kwam bij ons in 2003. Hij werd gevonden op een vuilnisbelt in het Nongbualampoo-gebergte. Het echtpaar dat hem vond, bracht hem naar het ziekenhuis in Udon Thani, en hij kwam bij ons in Sarnelli terecht. Het enige wat hij had was een vuile, versleten deken die hij van een boeddhistische monnik had gekregen. Hij was ernstig ondervoed en had tbc. Het duurde ongeveer een jaar om hem weer gezond te krijgen. Hij was een vrolijk mannetje, ondanks dat hij op een vuilnisbelt was achtergelaten. Hij kende zijn ouders niet, of waar hij vandaan kwam. Choke maakte zijn school af en kreeg enkele jaren geleden een verkeersongeval. Hij zat op een motorfiets en werd aangereden door een pick-uptruck. De truck had een fout gemaakt, maar de mensen in de truck laadden Choke in hun truck en brachten hem naar het ziekenhuis en betaalde vervolgens zijn onkosten. Hij had zijn dijbeen gebroken en toen werd ontdekt dat een slagader was verpletterd op een manier dat er geen bloed in zijn rechteronderbeen kwam. De artsen hebben uiteindelijk zijn been geamputeerd. Choke leerde dapper krukken te gebruiken en vervolgens met een prothese te lopen. Volgens de gewoonte hier werden alle bezittingen van Choke bij hem verbrand, behalve de krukken. Choke was een populaire, vrolijke jongen die erg gemist wordt.
Uitreiken van de schooldiploma’s en een bezoek aan Healthcentre Maastricht n.a.v. zijn eerste ongeluk.
Het laatste nieuws over onze reizende verpleegster en haar echtgenoot, namelijk Kate en Brian, is dit. Kate kreeg uiteindelijk toestemming om vanuit Sydney naar Cork, Ierland te vliegen, waar Brian haar reikhalzend opwachtte. Kate moet eerst 14 dagen in quarantaine voordat ze met Brian na 8 maanden herenigd is. Daarna is het wachten op het verminderen van de reisbeperkingen om bij ons terug te komen hier in Nong Khai.
Kate en Brian in Don Wai 2019.
Sarnelli House heeft een nieuw gewijde priester die zes maanden bij ons komt doorbrengen. De kinderen kijken er naar uit om hem te zien nadat ze met deze oude fossiel zijn opgescheept sinds Fr. Ole een jaar geleden is vertrokken. We zullen gedurende 2 ½ jaar elke zes maanden een andere, pas gewijde priester hebben. Maar hopelijk hebben we een priester die is opgeleid en klaar staat om de touwtjes in handen te nemen als deze oude man wegvalt!
We hopen dat uw start in het nieuwe jaar beter was dan die van ons! Blijf veilig en gezond!
Father Mike Shea
Hij rust in vrede, we zullen je nooit vergeten Choke.
