Nieuwsbrief September 2020

Nieuwsbrief Sarnelli September 2020

Ik kan me geen saaiere maand herinneren dan deze augustus. Geen enkele kind werd ernstig ziek of kwam in ernstige problemen. Vijf baby’s en peuters in House of Hope kregen waterpokken, maar alles is nu in orde. Zelfs het personeel bleef gezond. De school gaat verder zoals vroeger, vόόr Covid. Birma heeft een tweede golf Covid, dus provincies langs de Birmese grenzen werden gesloten. Het dodental blijft hier op 58 (ongewijzigd sinds 2 juni) en het land heeft meer dan 3.200 gevallen gezien. Sommige van de oudere meisjes zijn rusteloos en trappen tegen de prikkel aan. Godzijdank is broeder Keng geduldig en cool. Als ze eenmaal in de stad naar school gaan, willen ze allemaal naar een kosthuis en geld bij ons ophalen voor ondersteuning. Het nieuwste meisje kwam binnen met eisen en bedreigingen, en ik liet haar een paar foto’s zien dat een van haar vrienden mij had gestuurd van haar en een jongen, eten en alcohol drinken in een restaurant. Het restaurant en de bar bevinden zich in een enorm complex genaamd ‘Chic Chic’. Het is ’s nachts gevuld met tieners en er wordt veelvuldig alcohol gedronken en drugs gebruikt door minderjarigen.

Het weer blijft hier onstabiel. Sommige delen van Thailand hebben te kampen met overstromingen, en sommige, zoals ons deel van het land, zien af en toe regen en onvolgroeide rijststengels. Mijn moeder zei altijd dat als ik me niet gedraag, zou zij mij een draai om te oren geven, net zolang tot ik  in het volgende jaar beland. Dit jaar was zo’n nachtmerrie dat ik wou dat ze hier was om de poging te wagen!

De kinderen vragen me wanneer vrijwilligers terugkomen naar Sarnelli House. Ik denk dat het op zijn vroegst volgend jaar zal zijn. De overheid heeft een verafschuw aan open te stellen aangezien de overgrote meerderheid van de gevallen van Covid van buiten het land komen. De laatste vijf die Covid bleken te hebben waren twee Franse kinderen en drie vrouwen uit de Filippijnen die Engelse les kwamen geven op Thaise scholen.

We wachten nog steeds op de terugkeer van onze verpleegster Kate uit Australië.  Haar man, Brian is verscheurd tussen het wachten op haar en het bezoeken van zijn broer in Spanje die hersenkanker heeft. Beiden zitten in een frustrerende greep. Fr. Ole is definitief naar Bangkok overgebracht, dus de Redemptoristen-overste heeft mij belooft dat hij een jonge priester zal overbrengen om te komen helpen ergens na Nieuwjaar. We zullen het afwachten …

Links op foto Brian en Kate in betere tijden en rechts Father Ole met zijn lieveling Muay die helaas niet meer onder ons is.

We hopen en bidden dat jullie allemaal gezond en wel zijn, en niet overmatig getroffen worden door dit virus, dat zoveel ellende heeft veroorzaakt bij mensen. Verlies van gezondheid, onvermogen om grootouders, ouders, kinderen, vrienden te bezoeken en aanzienlijke financiële en economische verliezen; allemaal omdat iemand een half rauwe vleermuis heeft gegeten, of zoiets.

Moge de goede Heer jullie allemaal veilig en gezond houden en mogen jullie binnenkort in staat zijn om eruit te komen en weer een normaal leven te leiden!

Father Mike