Nieuwsbrief Oktober 2019

Oktober 2019

Dit is de tijd van het jaar dat de zon gloeiend heet is in een wolkenloze hemel. De nachten koelen af en de vroege ochtenden zijn koel en fris. Perfect weer voor de opgroeiende rijst, het weer laat de korrels rijpen. In dit noordelijke deel van Issan, zoals het wordt genoemd, hebben we echter nooit moessonregens gehad, dus onze rijst heeft droogte doorstaan terwijl er in andere delen van het land overstromingen waren. De kinderen hebben alle kleefrijst opgegeten die we vorig jaar hebben geoogst en in onze graanschuur hebben bewaard. Kleefrijst is moeilijk te vinden op de markt en de prijs van de rijst is bijna verdubbeld. Door de schaarse regens, zijn onze rijstvelden verstikt door onkruid. Ik heb verboden om te spuiten omdat het sproeimiddel extreem giftig is en de mensen die sproeien er ziek van worden als ze geen rubberen laarzen, handschoenen, masker en veiligheidsbril dragen. Het middel komt in de voedselketen en het drinkwater terecht en veel mensen worden ziek en sterven van het giftige brouwsel. In ieder geval betekent geen rijst, geen voer voor onze vissen, dieren en pluimvee. Geen stro voor onze Bramaanse runderen  om te eten, geen mest voor onze kunstmestmachine om korrels te maken om volgend jaar rijst te verbouwen. We hebben geen irrigatiesysteem in ons gebied, dus we zijn echt gefrustreerd.

Vorige maand verloren we onze geliefde huismoeder, Oma Wan. Begin oktober kregen we het bericht dat een man uit De Pere, Wisconsin plotseling was overleden. Shawn Mulhern kwam in 2002 op bezoek en kwam terug om video’s van ons werk te maken, zodat we het konden laten zien aan mensen die anders de mensen en kinderen, voor wie we werken, niet zouden hebben kunnen zien. Shawn heeft zendingsoproepen gedaan aan enkele kerken in de omgeving van De Pere, vooral de St. Francis Xavier parochie in De Mere zelf. We hielden een mis voor Shawn met de staf en de kinderen tijdens de kindermis op 5 oktober.

Deze maand sloten de scholen in Thailand na het eerste semester. We hebben meer dan 30 kinderen die studeren op verschillende hogescholen en scholen voor beroepsonderwijs, plus ongeveer 16 kleintjes en baby’s in het House of Hope. Ongeveer 115 kinderen staan klaar voor opwinding en avonturen. Ongeveer 6 vrijwilligers uit Nederland organiseerden een “dag in het veld” voor de kinderen. Het was verschrikkelijk heet, maar veel van onze jonge medewerkers voegden zich bij de kinderen voor plezier en spelletjes.

Ons zwangere meisje is volgende maand uitgerekend. Ze woont in het House of Hope. We namen haar als erg jong meisje op. Ze vertrok voor studie en werk en nam geen ARV medicijnen meer, toen werd ze zwanger. De doktoren in het Universiteits ziekenhuis houden nu in de gaten hoe ze reageert op nieuwe medicijnen. De schoolmeisjes die naast House of Hope wonen helpen in de vakanties met de baby’s. Zij vechten erom een baby, die deze aandacht niet altijd waardeert, een flesje te geven.

Eén van onze eerste huismoeders, die vorig jaar met pensioen is gegaan, is terug en werkt met onze jongens aan een grote groentetuin. Maar het is tamelijk gecompliceerd en de groenten groeien in iets wat lijkt op een cupcake verpakking. Er is een watertoren gebouwd en we krijgen ons eigen irrigatiesysteem met water en vloeibare plantenvoeding  voor de tuintjes in de rijstvelden. Jaren geleden kreeg ik een gift van enkele Ieren en maakten we een diepe visvijver, die we jarenlang niet gebruikten. Ik herinner me dat we een klus hadden gedaan om onkruid te schoffelen omdat het grondwater naar binnen stroomde. Verschillende boeren in de buurt verzekerden me dat we niet zonder water zouden zitten omdat er altijd grondwater zou zijn. Peh en haar jongens voorzien al verschillende huizen van groenten. Zij ploegen verder en maken nieuwe groentebedden. Dit project zal ons veel geld besparen, dat kan worden gebruikt om rijst voor de kinderen te kopen.

Ik hoop dat iedereen een fijne Halloween heeft en we bidden iedere avond voor u en uw intenties. God zegene jullie allemaal.

 

 

Father Mike Shea

nwsbrf-2019.10.21

VERDER NIEUWS VANUIT DE STICHTING

VERSLAG  VAN LEON & HENRIETTE BIJ SARNELLI

Het lijkt wel of de tijd ieder jaar sneller voorbij gaat.

De dag na aankomst vierde de Rosario-school haar 125 jarig-bestaan. De school waar de meeste kinderen van Sarnelli naar toe gaan. Dag begon met een H.Mis opgedragen door de bisschop en daarna veel muziek, dansen en eten. Kinderen van Sarnelli liepen voorop in processie naar de kerk.

De maandag vierde Brian zijn verjaardag met muziek van het Sarnelli  “Joekalile-Orkest”. Al vele jaren de man die zorgt voor het binnenhalen van de sponsoren, sociaal media en allerlei verdere activiteiten.

Stichting Asian Kidz Support waren een drietal dagen hier en organiseerde een typische spel/sportdag. Spekhappen, zaklopen enz. wat een lol en plezier. Deze stichting heeft als doel in Nederland fondsen werven voor financiering en ondersteuning van kleinschalige projecten die de opvang en levensverbetering van kansarme kinderen in Azië ten goede komen.

Bij House of Hope zijn ook weer een paar schatjes erbij en Nuna maakt het nog steeds goed. De zwemuurtjes voor de kinderen zijn nog altijd een zeer gewilde verfrissing tussendoor. Het lijkt dat we na jaren iemand gevonden hebben die het onderhoud van het zwembad wil en kan gaan verzorgen. De volhouder wint zullen we maar zeggen.

nwsbrf-2019.10.371

Ons tweede weekend een spannend weekend voor een aantal stafleden een achttal kinderen en een beetje ook voor ons. In Bangkok werd een foto-expositie georganiseerd. Foto’s gemaakt door de kinderen van Sarnelli. Muziek en dans door de kids maakte de show compleet. Een reis zeker voor de kinderen waarvan enkele nog nooit gevlogen hadden. De expositie vond plaats 17 hoog  in een Penthouse, waar normaal veel nationale en internationale pers verblijft, tussen de omliggende wolkenkrabbers. Allemaal georganiseerd en voor de kinderen gesponsord door een volunteer uit Engeland. Geweldig.

Henriëtte is ondertussen begonnen met het uitleggen, knippen, lussen enz. voor het maken van rokjes/jurkjes aan een aantal begeleiders die dan samen met de kinderen het gaan maken. In de laatste week van ons verblijf hebben we nog veel kunnen doen. Henriette heeft Debbie nog geholpen met het maken van dromen-vangers voor de meiden van Jan & Oscar huis en House of Refuge.

De inmiddels traditionele frietedag was weer als vanouds. Dit keer assistentie vanuit Texas en Australië, Br. Jozeph en Jon en voor de uitgiftebalie Debbie en Henriëtte. De rijen voor de uitgiftebalie lijken ondertussen op die van Reitz op de markt!! En vaak bleef het niet bij één puntzak met een lekkere portie ketchup. Mayonaise is hier niet in trek. De vele bedankjes waren niet nodig. We doen het graag als je al die tevreden gezichten ziet.

De naaicursus verloopt prima. Na het kopen van de diverse stoffen gingen de meiden zelf aan de slag onder toezicht van de “strenge leermeesters”. Meerdere malen uithalen en overnieuw doen hoort daar natuurlijk ook bij! Onder toezicht van de grote baas legden de meiden de laatste hand aan hun rokjes. Wat waren ze er trots op. Zelf stof mogen uitzoeken, patroon tekenen, knippen, lussen en stikken en dan dit resultaat. Helemaal voor hunzelf!! Voor ons volgende bezoek werden al nieuwe plannen gemaakt.

nwsbrf-2019.10.56

Voor de nieuwe voorraad brillen van Eye Wish was in het Healthcentre weer volop belangstelling.

Het nieuwe project, kweken van allerlei groenten, op het terrein van de leerboerderij zag er goed uit en lijkt een succes te worden. Op een geheel eigen manier worden zonder veel kosten nieuwe plantjes gekweekt en verbouwd. Met behulp van twee zonnepanelen wordt ook nog bespaard op kosten voor de stroom welke de pomp voor het irrigatiesysteem voedt. In de tank voor het irrigatiesysteem worden ook al voedingselementen voor de planten gedaan!!

Liefste groeten,

Leon & Henriëtte