Een verlaat Gelukkig Thais Nieuwjaar
Van 13 tot 16 april was het traditionele Thaise Nieuwjaar, en ook in alle Boedistische landen in de omgeving. Te temperaturen waren hoog en de uitgedroogde aarde werd getrakteerd op een enorme bui die het gras weer groen maakte, de branden bluste en voor een aanzienlijke afkoeling zorgde. Ik ben aan het herstellen van een beroerte, dus typ ik niet zo goed en zullen mijn brieven korter zijn. Mijn rechterhand doet het niet zo goed, dus zijn mijn brieven niet erg interessant. Gelukkig voor mij is één van onze vrijwilligers uit Maastricht in Nederland, fysio therapie trainer die mij iedere week aan de rand van de uitputting brengt. Maar het werkt! Hier rusten we op onze lauweren totdat er iets gebeurt. In Viengkhuk hebben we de laatste 15 jaar drie huizen voor de jongere middelbare school meisjes (op dit moment 21)gebouwd en gerenoveerd. De regering heeft onlangs een vierbaans autoweg aangelegd, waardoor een afwateringssloot, welke het water naar de Mekong-rivier afvoer,verdween. Zij eisen ook een stuk land op dat nu eigendom is van het Bisdom, en niet van ons. Alle compensatie zal naar het Bisdom gaan en zij bereiden zich voor op de verkoop van hun land. Dus ben ik een nieuw huis voor deze kinderen aan het bouwen in het dorpje Don Wai, naast ons Nazareth huis voor oudere middelbare school meisjes en studentes. We denken genoeg geld/giften te krijgen om het huis midden mei klaar te hebben, maar de arbeiders namen een week vakantie om Songkran te vieren, dus misschien halen we het niet.
Buiten deze grote gebeurtenis zijn de kinderen relatief gezond en het schooljaar is voorbij. Dit betekent dat de kinderen twee maanden rondzwerven op de lanen en de paden rond de dorpen, zoekend naar spanning en avontuur. De oudere kinderen doen toelatingsexamens voor de scholen die ze hebben uitgekozen. We bidden dat de kinderen veilig zijn en dat we de kans krijgen om ze wat uitstapjes en traktaties te bezorgen.
Een paar meisjes werken mee aan de constructie van het nieuwe gebouw. Awn en Pawb mixen specie en brengen het naar de stukadoors.
Ze hopen hiermee wat gewicht kwijt te raken. Ik had gehoopt dat andere meisjes hun voorbeeld zouden volgen, maar er was weinig interesse. Twee andere meisjes werken in een restaurant en ééntje in een plaatselijke supermarkt. Sommige jongens hebben een baantje bij het planten van bomen en planten, en al deze kinderen zetten hun salaris op hun bankrekening om te sparen voor de toekomst.
Vorige week hebben we een 5 dagen oud jongetje opgenomen. De jonge moeder gebruikte veel drugs in Bangkok, haar hersenen zijn beschadigd en haar echtgenoot is ook de slimste niet. De moeder wilde geen borstvoeding geven, wat wel goed zou zijn geweest. Het jongetje drinkt liters melk en slaapt veel.
Weer bedankt. We waarderen alle goedheid en de aandacht die jullie aan deze kinderen schenken. We zeggen hen mensen als jullie te bedanken door goed te leven, vriendelijk en gul te zijn, en de samenleving in het algemeen te helpen.
Door gebed en goede mensen als u te zijn is hun enige mogelijkheid om u te danken voor uw aandacht en vrijgevigheid.
Fr: Mike
KORT VERSLAG ACTIVITEITEN STICHTING VRIENDEN VAN SARNELLI.
Enkele dagen voor ons vertrek kregen wij het slechte nieuws te horen dat father Mike een beroerte had gekregen. Onderzoeken waren nog volop bezig en we wisten niet hoe de situatie precies was. Direct na aankomst op de luchthaven van Udon Thani zijn we eerst naar het ziekenhuis geweest en de eerste indrukken wezen erop dat het waarschijnlijk nog zou meevallen.
Tijdens het bezoek in maart zijn een van de eerste dingen de diploma-uitreikingen op diverse scholen waar de kinderen van Sarnelli zitten. Ditmaal waren het 18 verdeeld over drie scholen. Er wordt hier altijd een leuke dag van gemaakt.
 |
 |
 |
 |
Verder moest het zwembad weer klaar gemaakt worden want met ruim twee maanden grote vakantie in het vooruitzicht is het zwemmen wel een aangenaam iets. Afvoergoten, douches, toiletten in orde brengen en dit keer ook een verfbeurt. Ook hebben wij dit keer samen met een neef van Father Mike de omgeving rond het zwembad een grote beurt gegeven en zonwering in de omheining aangebracht. Ziet er weer fantastisch uit en de kids kunnen weer dollen in het bad.
 |
 |
 |
 |
Dan ons grote nieuwe project, het bouwen van een geheel nieuw tehuis voor de meiden van Viengkhuk. Zie ook bovenstaande brief Father Mike. Het wordt uiteindelijk een tehuis waar ongeveer 35 meiden kunnen wonen. Mooi om te zien is dat iedere dag door een twintigtal mensen hard gewerkt wordt om alles zo snel mogelijk klaar te krijgen.
Dan hebben we mogelijk de bedoeling om samen met de neef van Father Mike, Michael O’Connor een repair-shop te gaan opzetten. Een grote garage die we ter beschikking hebben en daar wat mogelijkheden willen maken, zoals een lasplek, grote boorstandaard, diverse gereedschappen enz. Een sponsor uit Australië wilt er geld voor doneren. Het zal niet gemakkelijk worden, want onderhoud zien de Thaien niet zo zitten, maar wie weet, een goed voorbeeld doet volgen!!
 |
 |
Dan toch ook weer wat minder leuk nieuws was de dood van een voormalige tuinman van Sarnelli. Hij is op 57-jarige leeftijd overleden. Zijn zoontje woont nog steeds bij Sarnelli.
 |
 |
Dan hebben we nog enkele klussen gedaan om father Mike z’n herstel te vergemakkelijken en ook in de toekomst plezier van te hebben, zoals betere leuningen op de bestaande trappen en steunen en beugels in de wasruimte en douches.
 |
 |
De tijd is zoals bij ieder bezoek weer omgevlogen. De meiden van Viengkhuk hadden nog een geweldig afscheid voor ons. Fantastisch en tot snel maar weer.
Rest ons nog te vertellen dat we 10 mei a.s. Hemelvaartsdag wederom op de Mondiale El Dunya markt in het Stadspark op de Onze Lieve Vrouwenwal onze stichting zullen presenteren. Ook hebben we deze keer weer leuke spulletjes wat de kinderen van Sarnelli gemaakt hebben om te verkopen. O.a. sieraden, nieuwe damestasjes en opbergbakjes in verschillende maten enz. Hopelijk mogen wij U daar begroeten.
Veel liefs Léon & Henriëtte.
