9 oktober 2017
Hallo vanuit een nat en vochtig Sarnelli House! Normaal informeren we u over zieke kinderen, maar nu zijn een paar personeelsleden ziek. Gung, onze “supervrouw” die alles in de hand heeft en nummer twee in de hiërarchie en door iedereen bewonderingswaardig gerespecteerd wordt is bevallen van een doodgeboren meisje. Ze is thuis, rouwend en langzaam herstellend. Dtuk, die zich voorbereid om secretaresse te worden voor onze Sarnelli Huis Stichting, heeft ontdekt dat ze, op haar jonge leeftijd, schildklierkanker heeft en ze heeft twee operaties gehad.
Tot zover hebben we een goed moesson seizoen. De moessons zouden langzaam af moeten nemen, grote gaten in de wegen en diepe sporen, als in de jungle, achter latend in de paden naar de akkers en rijstvelden. Hopelijk hebben we dit jaar een goede rijstoogst en stro, dan zullen we de wegen repareren
 |
 |
Eén van onze meisjes, Miss Wan Phen, heeft haar studie afgerond en heeft ons verlaten om roem en fortuin te vergaren. Zij was één van de drie meisjes die met stenen bekogeld en achtervolgd werd door de school en door het dorp toen ze in de 4e klas zat. Hun zonde? Alle drie hadden ze de diagnose HIV/AIDS. Twee van deze meisjes zijn nog bij ons en studeren nog. Geweldige meiden. De gouverneur van die provincie had ons gevraagd de meisjes op te nemen, nu zitten ze op de middelbare school, passen op Wan Phen, die bij ons terug is gekomen, 6 maanden zwanger. Haar man, een aardige jongen die werkte in Cambodja, kwam korte tijd later bij haar terug. Wan Phen is nu kok en haar man is bij de groep klusjesmannen; jongens die het gras maaien; het zwembad schoonmaken; tegels leggen; lassen; loodgieterswerk en ander reparatie werk doen. Wan Phen is bevallen van een jongetje en nu is de baby, samen met 4 andere baby’s van House of Hope, plus 4 jongens van Sarnelli House, zaterdag gedoopt
 |
 |
Ondanks de hevige regen en de modderige, verraderlijke weg naar de 12 rai plaats bouwen Auhn en zijn constructiewerkers gestaag door aan het tweede huisje voor de jongens. De weg is één kilometer lang en wanneer twee wagens elkaar tegen komen moet er één van de twee de hele weg terug. Geen ruimte om elkaar te passeren en geen plaats om van de weg af te gaan zodat de andere kan passeren. Ik moest eens twee keer terug om een vrachtwagen door te laten, hier moeten we iets aan doen. (ik heb er aan gedacht een motorfiets te kopen, maar het woord was nog niet gezegd of mij werd te verstaan gegeven dat ik in geen enkel geval, waar dan ook, op een motor zou gaan rijden, omdat ik in mijn 80e levensjaar ben) We wachten nog steeds op de mensen van het energiebedrijf om elektriciteit aan te leggen. Binnenkort kunnen we de weg repareren en beginnen om de huisjes en het hoofdgebouw te meubileren, en ook nog een andere bron te boren en een watertoren te bouwen. En natuurlijk het anderhalve meter hoge gras op te ruimen en te beginnen met het werk aan de tuin.
Fr. Ole is overgeplaatst naar onze Internationale school in Minburi, maar komt regelmatig over om ons onschatbare hulp te verlenen. We missen hem echt. Fr. Ghee is nu verhuisd naar de pastorie van Pai Si Tong en is pastoor van 4 dorpen. Ik ben zijn assistent voor de missen en in geval van ziekte etc. Broeder Keng is klaar met de cursus aan de universiteit en wacht nu op zijn diploma. Onze drie Duitse vrijwilligers werken hard; twee meisjes met kleuterschool jongens in St. Patrick, en Noah blijft in Sarnelli House. Een paar andere vrijwilligers zijn voor een paar weken bij ons gekomen. Brian en Kate blijven de raderen die de machine van Sarnelli soepel laat draaien. Brian zorgt dat er geld binnen komt en geeft Engelse les in verschillende huizen, en Kate is onze ervaren verpleegster en doet veel andere dingen, waaronder onze Nieuwsbrief. Kate is ook ons geweten en verdient daarom de bijnaam “Moeder Overste”!
We hopen dat jullie deze brief in goede gezondheid ontvangen en we bidden dagelijks voor jullie!
God zegene u en de uwen!
Fr. Mike
VERSLAG LEON & HENRIETTE VAN HUN BEZOEK AAN SARNELLI
De eerste week bij Sarnelli is altijd zorgen dat de kids weer kunnen gaan zwemmen. Veel regen en hoge temperaturen de laatste weken zorgen dat het groen en “onkruid” groeit als kool. Vervuiling van het zwembad, onregelmatige doseringen enz. zorgen ervoor dat de waterkwaliteit niet altijd goed is. En wij willen natuurlijk zo goed mogelijke kwaliteit van het zwemwater.
En uiteraard de fiets(driewieler) van Tien. Ketting stuk, kapotte band er is altijd wat. Ook nu weer. Hij stond me nog net niet op te wachten aan de luchthaven.
 |
 |
 |
 |
De laatste schooldag voor de grote vakantie wordt altijd met een plechtige H.Mis afgesloten en aansluitend een gezellige gezamenlijke lunch met z’n allen voordat de vakantie begint.
Brother Wing, een van de broeders van de Redemptoristen Orde verblijft momenteel ook in Sarnelli. Hij is nogal artistiek aangelegd en maakt enkele muurtekeningen met de kinderen. Zoals in de Mary en Joseph hal en de eetzaal van Jan en Oscar huis. Heel mooi.
De meiden van Viengkhuk zijn onder leiding van Mer Lek en Mer Tak allerlei kunststoffen artikelen aan het maken, zoals tassen, placemats, opbergbakjes enz. Een aantal hebben we meegenomen om te kijken of er hier ook belangstelling voor is bij onze volgende El Dunya jaarmarkt.
Bij House of Hope zijn er weer een viertal schatten van baby’s erbij.
Verder hebben we ook een middag de boys van Sarnelli meegenomen naar de film en vervolgens een hapje eten bij KFC. Twee jongens nog niet zolang bij Sarnelli hadden nog nooit een bioscoop van binnen gezien.
 |
 |
 |
 |
 |
 |
|
|
 |
 |
 |
 |
 |
Na ongeveer 1,5 week konden we een poging wagen om bij ons nieuwe project de “Leerboerderij”te komen. Door de aanhoudende regen was het alleen mogelijk met een 4×4 aangedreven pick-up te doen. Het project schiet al aardig op. De cottages voor de jongens, de toegangsweg, stroom, ventilatoren enz. moeten nog afgewerkt worden. De vele regen is een tegenvaller geweest. Voor de rijstbouw is de regen welkom maar ook daar had men nu voldoende. Helaas kunnen we dit nog niet zelf regelen!!
|
|
|
 |
 |
 |
 |
Ook vanwege het slechte weer hebben we voor de kinderen het programma aangepast. Brian heeft met alle vrijwilligers een groot badmintontoernooi georganiseerd voor alle kinderen. Dit allemaal in de grote Mary en Joseph Hal alwaar we geen last hebben van de regen. Iedereen was zeer fanatiek om deel te nemen. Zelfs in de avond werden enkele wedstrijden gespeeld. Ook een keer extra naar de film en KFC dankzij een paar gulle sponsors.
 |
 |
 |
 |
Een dagje “Outreach Program” brengt je weer met beide voeten terug op de aarde. Ongelooflijk hoe sommige mensen moeten leven en daarbij ook nog altijd vrolijk en behulpzaam zijn. Kunnen wij ons gewoon niet voorstellen.
Aansluitend zijn we nog even naar het ziekenhuis geweest in Nongkhai om een bezoekje te brengen bij Nuna die voor een paar dagen in het ziekenhuis lag. Op het ziekenhuis krijg je alleen je medische verzorging. De rest zoals eten enz. moet de familie maar regelen. Voor Sarnelli houdt dat in dat er dag en nacht een mer(moeder) bij aanwezig is!!
 |
 |
 |
 |
Ook was op een dag geheel Sarnelli, alle kinderen, staf en vrijwilligers uitgenodigd om bij Pimali te komen lunchen. Pimali gerund door een Zwitser echtpaar die een opleidingscentrum voor jonge mensen hebben opgezet, welke in de horeca willen gaan werken. Zeker met het oog op de toekomst waar je nu al ziet dat het toerisme ook steeds meer noordelijk in Thailand komt. Een geweldige ervaring om zo lekker verwend te worden in een sjiek restaurant.
 |
 |
 |
 |
En ook deze keer natuurlijk weer een dagje French friet, en natuurlijk weer in de beruchte puntzakken. Vanaf onze eerste dag krijgen we met regelmaat de vraag; “when French friet?”. Samen met Brother Wing en een aantal vrijwilligers is het weer één grote smulpartij geworden. Na de smulpartij sprak Nuda namens alle kinderen een woord van dank uit voor de vele malen dat wij French friet voor hun gemaakt hebben.
 |
 |
 |
 |
Na drie weken van veel regen, vele karweitjes en veel plezier weer met een zeer voldaan gevoel richting huiswaarts. Als verrassing weer de uitzwaaiploeg. Zij stonden nu bij St.Patrick House in Pi Si Tong.
 |
 |
Leon & Henriëtte
