Nieuwsbrief oktober 2016

Oktober 2016

Sarnelli House is een hartstikke drukke plaats. De 120 kleuterschool, lagere school en middelbare hebben vakantie. De 24 van de middelbare school en de vakscholen hebben al een tijdje vakantie. Ze werken en spelen. Er zijn hier vrijwilligers die hen mee nemen op excursies, zwemmen, voetballen, voor een ijsje en winkelen in de stad. Er zijn hier 3 Thaise meisjes, dankzij Brother Keng, die de wat langzamere kinderen leren lezen. We bieden 16 vrijwilligers onderdak in Charlene House, de extra 6 personeelsleden niet meegerekend. De kinderen zijn dol op alle aandacht. Behalve verkoudheidjes zijn de kinderen relatief gezond. Ze hebben allemaal vakantie tot het eind van de maand. E “college” kinderen krijgen pas met Nieuwjaar vakantie.
De moessonregens worden minder. Wanneer de wind van het westen naar het noorden draait betekent het hier dat we herfstweer krijgen en de regen ophoudt. De wegen zijn slecht en we kunnen niet eens met de tractor naar de 12 rai akker. We brengen, op eigen kosten grind aan, om de weg begaanbaar te maken, hoewel daar een paar families wonen die door de modder moeten ploeteren. We willen daar nog een huis bouwen voor de oudere jongens, omdat we op dat stuk goede tuingrond hebben. Het einde van het regenseizoen betekent ook veel mooier weer. Het is maanden heet en vochtig geweest, daardoor ontstaan de moessons en blijft de rijst gezond en groeit. Tot nu toe ziet de rijst er goed uit en op de rijstvelden staat genoeg water.
We zijn St. Patrick’s Huis aan het renoveren. Het is een rommeltje met termieten en ingestorte daken, afgebroken boomtakken, etc. We hebben 6 eucalyptus bomen omgehakt met hun zure blad en zijn het dak van het paviljoen en de wasruimte aan het herstellen. Het hele huis is ontdaan van Tv’s, wasmachines, wasdrogers en kachels etc. Ik heb stapelbedden geregeld, die we zullen installeren. De hele operatie is echt duur; tenminste $10.000. Ik heb de arbeiders daar een hek laten zetten tussen de visvijvers en de huizen, zodat er geen kleintjes in kunnen vallen en verdrinken.
Zowel Fr. Ole als Brother Keng studeren weer. Ole studeert via internet en gaat naar school voor de examens et. Bro. Keng heeft weekend cursussen opvoeding aan de KhonKaen Universiteit, ongeveer 112 mijl ten zuiden van hier. Fr Ole heeft een assistent, Fr. Ghee, hij komt uit het noordoosten en is vorig jaar gewijd. Ole is pastoor van 4 parochies en Ghee is zijn kapelaan, en ik ben een oude man die invalt wanneer één van hen of beiden weg zijn. Dit gaat bijna heel november het geval zijn.
Ik hoop en bid dat alles goed is met u en de uwen. U wordt altijd herinnerd in de gebeden van de priesters, het personeel en de kinderen. God zegene u.

Father Mike

 

 

VERSLAG VAN LEON & HENRIETTE VAN HET BEZOEK AAN SARNELLI

Henriëtte en ondergetekende zijn inmiddels alweer terug van hun drie weken verblijf in oktober bij Sarnelli.
Als eerste hebben we het House of Hope bezocht, de allerkleinste, altijd veel plezier. Natuurlijk zijn wij ook naar ons laatste project gaan kijken n.l. een grote renovatie van het House of Hope. De keuken geheel vernieuwd alsmede de medicijnkamer. Verder is de oude overkapping gesloopt en een geheel nieuwe gemaakt met verlichting, ventilatoren enz. De kinderen kunnen nu met regenweer lekker buiten spelen zonder nat te worden.

 

 

 

De meeste kinderen hadden nu ook drie weken herfstvakantie. Gelukkig waren dit keer een vrij groot aantal jonge volunteers aanwezig om de vele kinderen te vermaken. Ook Wang, een geweldige kunstschilder zeker gezien zijn handicap, was als volunteer daar. Hij heeft vele malen middels art classes de kinderen getracht zoveel mogelijk de technieken van het schilderen bij te brengen. Zelfs de volunteers werden door hem geïnspireerd.

 

 

 

 

In ons eerste weekend was het weer feest “French Frite” Deze keer met hulp van onze Australische vriend en volunteer Thor Vaassen. Thor en ondergetekende aan het bakken en Henriette met hulp van enkele andere volunteers aan de balie. Wat hebben ze weer kunnen smullen.

 

 

 

Ook zijn we bijna iedere middag kunnen gaan zwemmen. Iedere dag een andere groep kinderen. Een welkome verfrissing op de warme dagen in Thailand. Het zwembad is ook een beetje ons zorgenkindje geworden. We zorgen dat alle onderhoud mogelijk is en doen iedere keer groot onderhoud wanneer we daar zijn. Deze keer is het Henriette gelukt een geweldige actiefoto te maken in het zwembad.

 

 

 

Verder zijn alle tehuizen nog een keer in de vakantie gaan barbecueën in de grote stad Nong-Khai. Een gezellige plek langs de Mekong Rivier, veel eten, veel ijsjes lekkerrrr. Een speciale avond was er ook voor de mindervalide kinderen van Sarnelli. Natuurlijk was er ook het overlijden van de koning Bhumibol. Een zeer geliefd persoon met wel een haast goddelijke status. Een jaar van rouw. Geen openbare feesten en alle openbare gebouwen, scholen enz . zijn versierd met zijn foto en allemaal zwart/witte drapeaux.

 

 

Altijd op de donderdag gaat het medisch team van Sarnelli het Out-reach programma doen. Een 20-tal zeer arme gezinnen vaak nog met vele andere problemen worden dan regelmatig door Sarnelli bezocht. Meestal een keer per maand worden tevens l voedselpakketten bezorgd. Eerst wat inkopen natuurlijk, eieren, veel rijst natuurlijk en dan op pad. Mensen wat leven wij toch allemaal als God in Frankrijk als je dit allemaal ziet.

 

 

 

Na drie drukke weken maar met ontzettend veel genoegdoening en plezier en een zeer verrassend afscheid zijn we weer terug naar huis gegaan met weer veel ideeën om nieuwe projecten te starten.

Leon & Henriëtte Castermans

 

FRITES IN THAISE JUNGLE

In september heeft er ook nog een mooi stuk in de weekkrant voor uw gemeente, de editie 1Maastricht over onze stichting gestaan. Een mooi verhaal over het ontstaan van onze stichting, projecten die wij samen met U gerealiseerd hebben enz. Leuk dat het onlangs ook nog in de editie van Eijsden en Margraten heeft gestaan. Voor degenen die het nog niet gelezen hebben klik op onderstaande titel.