Nieuwsbrief april 2016

April 2016

Gelukkig Nieuwjaar!!

Van 13 tot 16 april is het Thaise Nieuwjaar, en gaan de mensen naar de Mis of naar de tempel en sprenkelen water op de ouderen en gooien water naar alle anderen. Het hete seizoen is begonnen en we hebben temperaturen boven de 40 graden Celsius, en het is erg droog. De regering heeft besloten dat er slechts op één dag met water mag worden gegooid, maar het valt te bezien of de kinderen zich aan die regel gaan houden.

Op het ogenblik voeden we kinderen op in de leeftijd van 2 maanden tot 20 jaar; ongeveer 165. Een paar van onze jongeren doen eindexamen en studeren verder. Eén meisje gaat naar Japan om te werken, ze heeft Japans gestudeerd aan het Beroepsonderwijs hier. Een andere is verpleegster. Ik voel me echt oud als ik kinderen zie die als baby of kleuter bij me kwamen en nu eindexamen doen voor de middelbare school en de maatschappij in gaan. De geslaagden zijn blij en hoopvol met een beetje zorg. Goede banen zijn moeilijk te vinden, en de kinderen die verslagen en met gevoelens van afwijzing en echte vijandschap van familie en buren bij ons kwamen vinden het moeilijk de kracht op te brengen om er swingend uit te komen. Kijk, en hoop en maak me zorgen en bid. Ik weet dat God voor hen zal zorgen. Ik wil alleen dat ze niet meer lijden zoals in het verleden. Ik weet dat ik een oude vent ben en dat ik een beetje sentimenteel wordt wanneer ik ze koers zie zetten naar de maatschappij en vrijheid en proberen de listen van de wereld te leren kennen. De meesten doen het echt goed, maar sommigen komen terug, gebroken en verward en bang dat ze als “losers” bestempeld zullen worden.

We zijn bezig met het schilderen van Sarnelli House en de naastgelegen St. Michaels slaapzaal en ziekenboeg. Ik had deze gebouwen limoen groen en donkergroen geschilderd. De kinderen begonnen onmiddellijk te protesteren, ze vonden dat het op een gevangenis leek. Deze keer heb ik Gung en Jeep de kleuren laten kiezen, en het is nu zandkleurig met wat donkerder elementen. Het ziet er echt mooi uit. We hebben ook een ander kantoorgebouw gebouwd om de mensen en de dossierkasten onder te brengen.

 

Op bovenstaande foto’s is de plek te zien waar we een gebouw willen bouwen op de 6 acres grond voor enkele jongens. We hebben 4 acres goede rijst paddies plus een grote diepe visvijver. Een paar maanden geleden hebben de oudere kinderen twee acres “bush” schoon gemaakt en we vonden goede aarde. We kunnen watermeloen, “squash”, bonen enz. planten. Er is echter geen elektriciteit. We proberen uit te zoeken hoe we dit probleem op gaan lossen; onze generator, die batterijen op kan laden voor het huis van de jongens, of zonnepanelen, of proberen elektriciteit van de boerderij (3 phase) naar de plaats te leiden, dat is ongeveer 300 meter.

Een week geleden bracht het Ministerie een moeder en twee zoontjes. Zij lijdt al 8 jaar aan aids. Ze was verbannen uit haar dorp met slechts een klein bundeltje kleding. Zij zochten bescherming in een Boeddhistisch klooster, maar werden geweigerd, op Witte Donderdag, vanwege haar ziekte. Ik heb de arme vrouw aangesteld als wasvrouw en haar jongens naar school gestuurd. Ze is een beleefde, welbespraakte vrouw die er een beetje afschuwelijk uitziet vanwege de verwoestingen van aids.

Onze laatste aanwinst is een 16 jarig meisje dat verkracht is door haar natuurlijke vader. Hij zit in de gevangenis, maar het meisje kan nooit meer terug naar huis. Hier, zoals in veel andere plaatsen, is het altijd de schuld van het meisje, hoe jong en hulpeloos dan ook.

Hier hopen we dat de winter snel voorbij gaat en er snel een groene en warme lente komt. Moge de goede God u allen zegenen.

Fr. Mike