April 2014
Uit mijn jonge jaren herinner ik mij de borden langs de autoweg 45, ten oosten van Eden, Wisconsin.
“De lente is ontloken, gras groeit daar, op de plaats van de roekeloze chauffeur van vorig jaar”. We zijn blij te kunnen melden dat de gulle giften van jullie allemaal er voor zorgen dat kinderen van Sarnelli Huis gevoed en gedrenkt blijven worden. In feite zijn het voor het grootste deel al geen kinderen meer. Zij groeien als onkruid en eten als wolven. Kinderen die baby’s en peuters waren, toen we hen 15 jaar geleden begonnen op te nemen, zijn nu groter dan ik en daar zijn ze ook trots op. Ikzelf ben aan het krimpen bij het ouder worden besef dat ik het beste heb gehad. Zij zijn knappe koppen op de computer, en zitten op Facebook en Twitter en al die andere sociale netwerken waar ik alleen maar over kan lezen. Maar ik kan ze mee nemen naar de sportzaal en ze allemaal optillen, met mijn 75 jaar!
 |
Ook de kinderen van House of Hope helpen hier een van de moeders met het uitsorteren en vouwen van de was. Op dit moment zijn er 18 kinderen in het House of Hope en jullie kunnen zich wel voorstellen hoeveel was dit iedere keer is. |
Het is 2 maanden voorjaarsvakantie. De kinderen die groep 6 gedaan hebben gaan naar de middelbare school of het beroepsonderwijs, ongeveer 25 kinderen van Sarnelli en ons Outreach programma. Maar ze gaan niet meer in mei beginnen. Thailand verandert het schooljaar om gelijk te lopen met al de andere schooltijden in ASEAN (Vereniging van Zuid-Oost Aziatische naties). ASEAN kinderen zullen kunnen studeren aan onze universiteiten en scholen en Thaise kinderen kunnen aan ASEAN scholen studeren. Daarom zullen deze kinderen ergens in augustus weer beginnen. Dus hebben we veel hulp in onze mestfabriek tot augustus.
Fr. Ole en Broeder Dtic brachten 16 tienermeisjes en drie huismoeders naar Karen een dorp in de provincie Chiangmai. Het gerucht gaat dat de meisjes hun koekjes uitspuugden in de haarspeldbochten in de bergen, ze noemden de chauffeurs “Captain Ole” en “Captain Dtic” Ik weet niet of ze wel of niet sarcastisch waren. Ik weet alleen dat één van de voertuigen, die nu naar braaksel stinkt, van mij is.
 |
 |
Leraren en leraressen in opleiding van een internationale school in Bangkok zijn een week bij Sarnelli geweest om de kinderen te vermaken met allerhande spellen enz.
 |
 |
Wij als stichting Vrienden van Sarnelli hebben zo’n 45 kinderen en enkele begeleiders meegenomen naar een nieuw zwembad in Udon Thani. Een mooi zwemparadijs met een drietal baden , vele glijbanen enz. Na een geweldige dag en de buikjes vol gingen we voldaan terug naar Sarnelli.
Fr. Ole en Broeders Dtic en Keng hebben de kinderen in verschillende huizen door elkaar geplaatst. We hebben ze altijd gescheiden door geslacht en gezondheid, maar nu onze kinderen met HIV/aids redelijk gezond zijn hebben we ze herplaatst volgens school en rooster. De oudere jongens,(groep 4 en hoger) blijven in Jan&Oscar. Jongere jongens blijven is St. Patrick en kinderen van de middelbare school van beide geslachten blijven in Sarnelli. Oudere meisjes blijven in Nazareth House, en hun jongere vrienden blijven in Viengkhuk. De baby’s en kleuters blijven in House of Hope. De verhuizing is op 1 mei en we zijn aan het uitzoeken welke huismoeders niet populair zijn bij de kinderen. Een aankondiging van de overplaatsing van een huismoeder werd begroet met applaus en gejuich, tot een paar kinderen erachter kwamen dat ze met haar mee zouden gaan. Ik had er niets mee te maken maar werd achtervolgd door tienermeisjes die dreigden met een Jihad. Ik denk dat zij dachten dat ik de overplaatsing kon tegenhouden als ik dat echt zou willen.
De komende weken nemen we vier meisjes met aids op. Dus wanneer kinderen slagen of een baan vinden en verhuizen, staan er kinderen klaar om bij ons te komen. Het is altijd fijn kinderen te zien binnen komen die ziek zijn, geen vrienden hebben en verlaten zijn door hun ouders en dan omringd worden met troost, zorg en aandacht van het personeel en de kinderen. Ik zou willen dat al onze sponsoren en vrienden getuige konden zijn van deze transformatie. Mensen offeren zoveel op en zien nooit het resultaat.
Wederom bedankt en God zegene u! We hopen dat u een zalig, gelukkig en warm Paasfeest heeft gehad, met de lente die begint!
Fr. Mike
