Nuna en kort verslag bezoek Sarnelli

Sarnelli House & Nuna

Weer veilig thuis kunnen we terugkijken op wederom een mooie tijd bij Sarnelli.
Net als voorgaande keren werden we door Fr. Mike, Fr. Olé, kids en staff met open armen
ontvangen.

De kinderen maken het goed en wat worden ze groot! De jonge meiden van het Nazareth House beginnen al echte dames te worden. Ze vinden het heerlijk om samen te tutten, nageltjes lakken, elkaars haren invlechten, lekker samen kijken naar een ó zo (foute) Thaise Soap Serie, cakejes bakken etc. Yep, allemaal leuke meiden dingen, dus! Pi Nok, hoofd van het Nazareth House, heeft haar handen vol aan deze meiden…..afwassen, schoonmaken, koken én huiswerk zijn nml een stuk minder favoriet bij deze pubers! Zó herkenbaar.

Vanaf deze maand is het ook voor het eerst dat het op doordeweekse dagen rustig is in al de tehuizen van Sarnelli. Alle kids gaan naar school. Alleen Nong Pong en Nuna zijn er nog.
Nong Pong is 2 jaar en nog te klein om naar school te gaan. En Nuna, tja, Nuna is een heel ander verhaal…….

 

Linkse foto is Nuna en rechts Nong Pong

Twee dagen na onze komst bij Sarnelli werd Nuna binnengebracht. Een klein meisje van 4 jaar dat meteen ieders hart veroverde. Nuna heeft HIV, is blind, kan niet praten en lopen maar heeft een prachtige lach. Wat een vriendelijk meisje. Ze doet ons denken aan kleine Djosie (+2008)
Kate en Kung Noi doen er momenteel alles aan om haar medisch dossier boven water te krijgen zodat ze de juiste zorg kunnen toepassen. Tot dusver weten we alleen dat Nuna’s moeder is overleden en haar vader spoorloos is en zij verzorgd werd door haar zusje van 12. Beide meiden waren aan hun lot overgelaten. Dorp bewoners luidde de noodklok en de overheid greep in. Waar haar zusje is is helaas onbekend. Sarnelli is er alles aangelegen om haar zusje te vinden, te zien of ook zij hulp nodig heeft.
Met hulp van een collega fysiotherapeut (AZM) van Ben is er inmiddels een programma opgezet om Nuna’s spieren te verstevigen en om haar te prikkelen om zelf haar armen, benen en hoofdje in te zetten. Driemaal per dag wordt er liefdevol met haar geoefend in de hoop dat Nuna ooit zelf kan zitten….. én wie weet wát nog meer…..

Bij Sarnelli is er altijd wel wat te doen en dus hebben we niet stil gezeten. We hebben geholpen op de farm met het maken van biologische mest, geholpen bij het maken van huiswerk, oefeningen gedaan met Nuna, de medicijnkamer van Sarnelli een flinke schoonmaakbeurt gegeven, haren geknipt, 8 gezinnen in het Outreach bezocht en voorzien van voedsel, en nog zoveel meer…..…4 weken Sarnelli zijn voorbij gevlogen.

 

De medicijnkamer van Sarnelli hebben we een grote schoonmaakbeurt gegeven.

 

Angelique en Henriëtte hebben één dag samen met Kate(verpleegster Healthcenter) het Outreach-programma gedaan. Zeer arme gezinnen in de regio van Sarnelli worden dan bezocht en namens Vrienden van Sarnelli hebben zij voedselpakketten uitgedeeld.

 

De traditionele frietdag waar we voor alle kinderen friet maken geserveerd “in de tuute vaan Reitz”. Een feest voor de kinderen.

 

Lieve vrienden van Sarnelli, mede dankzij jullie giften hebben we weer heel wat kinderen en mensen blij kunnen maken en hebben we zinvolle investeringen kunnen doen. We waarderen dit zeer en zijn jullie dan ook oprecht dankbaar. Weet dat de kinderen elke avond in hun gebed jullie gedenken en zich er terdege van bewust zijn dat ze jullie hulp hard nodig hebben.

Hopelijk mogen zij op jullie hulp blijven rekenen voor de toekomst.
Er valt nog zoveel te doen…..

Namens Stichting Vrienden van Sarnelli, Fr. Mike Shea, Fr. Ole en alle kinderen van Sarnelli

KAP KHUN KA(P) oftewel DANKJEWEL

Liefs,
Angelique

 

Ps: Wil je Ben aan het werk zien met Nuna klik dan op onderstaand filmpje:

Na enkele weken oefening volgens het schema welke de collega’s van Ben (AZM) hebben gemaakt zien we duidelijk al verbetering. Klik op onderstaand filmpje om het resultaat zelf te bekijken.