Groeten uit een regenachtig, vochtig Thailand !
Het spijt me dat het zo lang heeft geduurd om deze update voor de website te schrijven. Ik had er één geschreven over onze “Schuur mis” en “Ceboride” (een wielerwedstrijd in Wisconsin) toen ik thuis was, maar dat bericht is verdwenen in de cyberspace.
Toen ik tegen het einde van juni naar huis ging was het werk aan het nieuwe huis voor de meisjes nog bezig. Nu is het huis geschilderd en de meisjes zijn er ingetrokken. Hoewel het erf nog een modderzooi is. We zullen moeten wachten totdat de moessons ons toestaan het erf in te richten. We moeten oude daken en zo van het oude huis afbreken en een plaats maken waar de meisjes hun kleding kunnen ophangen om te drogen. Het huis is echt mooi, zelfs in de modder.
De rijstvelden zien er ook goed uit na alle regen. Onze biologische mestfabriek is echt goed voor de rijst oogst. Ik heb een dagtocht gemaakt naar al onze rijstvelden en om te zien hoe het met de eenden, varkens en vee ging. We krijgen er niet veel kippen bij in het regenseizoen, omdat ze ziektes kunnen krijgen en doodgaan. De eenden zijn echter taai, en de kinderen eten eenden-eieren. Die waren ze snel zat toen sommige eieren bedorven waren en explodeerden tijdens het koken. De stank was verschrikkelijk.
Eén van de meisjes die, een paar maanden geleden, was weggelopen met één of andere schele nietsnut, is aan hem ontsnapt en er in geslaagd om terug te komen naar Sarnelli. De man liet haar slavenwerk doen op zijn boerderij en mishandelde en verkrachtte haar. We zijn blij dat ze bij ons terug is. Onze verpleegster Kate heeft haar grondig onderzocht en gelukkig is ze gezond. Twee meisjes, Mae en Praew gaan in ons gastenhuis werken (Charlene huis) om te koken en te wassen.
Het spijt me dat ik niet meer nieuws heb, maar ik ben pas 8 dagen geleden terug gekomen naar Sarnelli. Het voelde echt goed om uit het vliegtuig te stappen na een verschrikkelijke lange reis. Ik schat van begin tot het eind 40 uur. Mijn neef, Mike O’ Connor, heeft mij vergezeld. We logeerden in een pension, geleid door Moslims, tijdens onze overnachting in Bangkok. Zij wisten dat ik priester ben en waren erg aardig, behalve dat ze ons geitebok en rijst, gemengd met iets geels, serveerden bij het ontbijt. Het was niet mij meest favoriete ontbijt!
Een hoogtepunt na mijn terugkomst was de pizza party voor de kinderen en de staf, en zij hadden voor mij en Mick een verjaardagsfeestje georganiseerd. Mick is net 63 geworden en ik heb de mijlpaal van 80 bereikt toen ik thuis was. Los daarvan was het terugkomen of ik nooit was weg geweest. Problemen die ik had achter gelaten toen ik naar de VS ging wachten weer op mij toen ik terug kwam. Ik denk dat sommige dingen nooit veranderen.
Wederom bidden we voor jullie allen; onze manier om God te danken en onze dankbaarheid aan jullie te tonen. Kom ons eens bezoeken!
Father Mike
